16 urte: Zergatik ez?
Zergatik ez? Zergatik ez dira pozaren-pozez bizitzen? Zergatik helduek beti daude pentsatzen gaztaroan edo jubilazioan? Zer egin digu guri bizitzak pentsatzeko gaur-a ez dela nahikoa? Egia da ez dela beti perfektua, baina ez da hain txarra egunero eusteko "bihar egun hobea izango da" esaldira. Egunero pentsatzen dugu pasa diren denborak gaur bizitzen ari garenak baino zoriontsuagoak direla, baina, zergatik? Hori galdetzen dut nik.
Gaur nago, 16 urterekin, ezetz esaten diot guzti honi. Orain arte bizi izan dudan bizitza, naiz eta motz izan, asko erakutsi dit: Zoriontsu izaten, ume bat bezala, edo maite dudan jendearekin eztabaidatzen nire ideia defendatzeko, nerabe bat bezala (nahiz eta ez izan beti arrazoia). Bakarrik 16 urte, ezta bizitzaren laurden bat, baina nire inguruagatik oso gauza garrantzitsu bat ikasi dut: disfrutatu bizitza egunero ahal duzun moduan.
Eta orduan, zergatik ez? Zergatik ez dugu erabiltzen momentu hau ikasteko, gaztea izanda, ez dela hobea beste egun edo momentu bat, bakarrik desberdina. Bizitzaren momentu bakoitza berezia dela, gainera, zahartzaroa izango dudala denbora gogoratzeko bizitza oso-osoa. Orduan, gutxienez, saiatuko naiz zerbait gogoangarria bizitzeaz. 16 urte bakarrik, baina gogorapenak betirako izango dira.
Oihane Ocio